Nxtp
مقدمه ای بر پروتکل انتقال Xdomain غیر حضانتی (nxtp)
ا Nxtp پروتکل Connext برای فعال کردن انتقال کاملاً غیرقابل اعتماد و تماس های قراردادی بین دامنه های سازگار با اتریوم (دامنه ها = زنجیره ها و L2 ها) است.
مروری بر پشته قابلیت همکاری Connext
nxtp چیست؟
ا nxtp برای فعال کردن تراکنش‌های xchain/xrollup تعمیم‌یافته که ویژگی‌های امنیتی محیط اجرایی زیربنایی را حفظ می‌کنند استفاده می‌شود. به این ترتیب، به اعتبارسنجی‌های خارجی متکی نیست، بلکه از مجموعه اعتباردهنده محیط اجرای خود (مثلاً مجموعه اعتبارسنجی اتریوم) استفاده می‌کند. Nxtp از یک قرارداد ساده تشکیل شده است که از الگوهای قفل برای آماده سازی و انجام تراکنش ها استفاده می کند. ثانیاً، شبکه ای از روترهای خارج از زنجیره که در مزایده های قیمت گذاری شرکت می کنند و مسئول انتقال داده های تماس بین زنجیره ها هستند. ثالثاً، این پروتکل همچنین از یک sdk سمت کاربر برای یافتن روترها و تراکنش های زنجیره ای تشکیل شده است.
عناصر اصلی nxtp
چرخه حیات تراکنش
تراکنش هایی که از طریق nxtp هدایت می شوند در مجموع از سه مرحله عبور می کنند:
حراج مسیر
این فرآیند زمانی آغاز می شود که کاربر با علامت دادن مسیر مورد نظر خود به شبکه Connext پخش می کند. سپس روترها به این پخش با پیشنهادهای مهر و موم شده پاسخ می دهند. این پیشنهادات شامل تعهد روترها برای انجام تراکنش در بازه زمانی و قیمتی از پیش تعریف شده است.
آماده سازی معامله
مرحله اول (حراج مسیر) پس از برنده شدن یک روتر در حراج تکمیل می شود. در مرحله بعد معامله آماده می شود. برای انجام این کار، کاربر تراکنش را به قرارداد TransactionManager در زنجیره سمت فرستنده ارسال می کند که شامل پیشنهاد امضا شده روتر است. در نتیجه تراکنش، وجوه کاربر در زنجیره ارسال قفل می شود. هنگامی که روتر رویدادی را شناسایی می کند که حاوی پیشنهاد قیمت امضا شده است، روتر همان تراکنش را به TransactionManager در زنجیره سمت گیرنده ارسال می کند. در همان زمان، روتر مقدار نقدینگی مربوطه را قفل می کند. برای تشویق روتر برای تکمیل تراکنش، مبلغ قفل شده در زنجیره دریافت کننده مبلغ ارسال می شود - هزینه حراج
انجام معامله
کاربری که پخش را آغاز کرده است با شناسایی رویداد TransactionPrepared در زنجیره سمت گیرنده پیامی را امضا می کند. پیام به یک رله کننده ارسال می شود که برای ارسال هزینه دریافت می کند. سپس پیام توسط رله (که ممکن است روتر باشد) به TransactionManager ارسال می شود. این کار تراکنش در زنجیره سمت گیرنده را تکمیل می کند و رله کننده می تواند وجوه قفل شده توسط روتر را مطالبه کند. یک رله به منظور قادر ساختن کاربران به ارسال تراکنش های حاوی داده های تماس دلخواه بر روی زنجیره دریافت و بدون نیاز به پرداخت گاز استفاده می شود. مبلغ اصلی زمانی باز می شود که روتر با موفقیت همان پیام امضا شده را برای تکمیل تراکنش در سمت فرستنده ارسال کند.
مروری بر چرخه حیات تراکنش
Last updated
